Έλεγα πως θα συνεχίζαμε τον αιώνιο ύπνο της παθητικότητας, του smartphone και των τριήμερων στα χαζονήσια των δήθεν αλλά, προς μεγάλη μου χαρά βλέπω ότι ξυπνήσαμε από το λήθαργο δεκαετιών! Είναι η χειρότερη μορφή επανάστασης αυτή που ξεκίνησε. Χωρίς κραυγές αλλόφρονων εκολλαπτόμενων πολιτικών -Πατέρων του λαού, χωρίς τα πανό των συνδικαλιστικών παρατάξεων βάσης, χωρίς τον ξύλινο λόγο των τηλεβοοφερόντων (ντουκουκοφόροι το λαϊκότερον).... Απλοί πολίτες χαζεύουν άλλους, απλοϊκούς πολίτες- οπλίτες (βλ. ΜΑΤ-ΕΚΑΜ-δικά μας παιδιά, εξακόσια πέρνουνε και τον κόσμο δέρνουνε...), φωτογραφίζονται μαζί τους, σε λίγο θα βάζουν και τριαντάφυλλα στις μάσκες και τις ασπίδες, η ηρεμία σε όλο της το μεγαλείο. Κρύφτηκαν τα ποντίκια, οι αρουραίοι, τα παιδιά των απλών υπαλλήλων που με τη δουλειά τους έχτισαν βίλες ως υπουργοί, κρύφτηκαν οι "μαζί τα φάγαμε: εγώ τα έφαγα όλα κι εσείς βλέπατε, πεινάλες!", εξαφανίστηκαν αυτοί που για τα παιδιά τους έκαναν αιματηρές οικονομίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, αυτοί που θα μας έσωζαν αλλά προτίμησαν την ασφάλεια του PLAYSTATION...
Βγήκαμε λοιπόν έξω εμείς, οι καταφρονεμένοι, οι Χατζηαβάτηδες της εξουσίας, τα τσιράκια του εκάστοτε Μαυρογιαλούρου, θυμηθήκαμε πως έχουμε φωνή και... όσο έχω φωνή θα σου τραγουδάω...
ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ όμως το τραγούδι μας; Τι γίνεται τότε;
Να με θυμηθείτε... Ο πρώτος που θα κάνει το ατόπημα να σηκώσει γκλοπ ή να σπρώξει κάποιον από εμάς επειδή θα του φανεί αδύναμος, θα καταφέρει να μπει στο πάνθεο των ηλιθίων: Οι πυρηνικές βόμβες δεν είναι επικίνδυνες αν δεν οπλιστούν, μπορείς να παίξεις μαζί τους, να τις κλωτσήσεις, να τις βάψεις σε ότι χρώμα θες... Αν όμως οπλιστούν, οι μεγατόνοι ισχύος είναι ανυπολόγιστοι.
Το ΝΟΥ ΣΑΣ μπλε ανθρωπάκια: μπορείτε να βλέπετε αλλά μην αγγίξετε. Γιατί τότε, ή θα ενωθείτε με το πλήθος ή αυτό θα σας καταπατήσει.Απέναντί σας δεν είναι οι φίλοι σας κουκουλοφόροι που παίζετε στις αλάνες, είναι η ΗΠΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ενός ολόκληρου λαού που αφυπνίζεται κάθε λεπτό που περνάει.
Λέτε ΩΡΕ να ξεκίνησε η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ κι εγώ είμαι ακόμα εδώ και γράφω;
Πάω, να προλάβω το πανηγύρι της Δημοκρατίας, μετά από χρόνια τη βλέπω, να πετιέται!
Βγήκαμε λοιπόν έξω εμείς, οι καταφρονεμένοι, οι Χατζηαβάτηδες της εξουσίας, τα τσιράκια του εκάστοτε Μαυρογιαλούρου, θυμηθήκαμε πως έχουμε φωνή και... όσο έχω φωνή θα σου τραγουδάω...
ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ όμως το τραγούδι μας; Τι γίνεται τότε;
Να με θυμηθείτε... Ο πρώτος που θα κάνει το ατόπημα να σηκώσει γκλοπ ή να σπρώξει κάποιον από εμάς επειδή θα του φανεί αδύναμος, θα καταφέρει να μπει στο πάνθεο των ηλιθίων: Οι πυρηνικές βόμβες δεν είναι επικίνδυνες αν δεν οπλιστούν, μπορείς να παίξεις μαζί τους, να τις κλωτσήσεις, να τις βάψεις σε ότι χρώμα θες... Αν όμως οπλιστούν, οι μεγατόνοι ισχύος είναι ανυπολόγιστοι.
Το ΝΟΥ ΣΑΣ μπλε ανθρωπάκια: μπορείτε να βλέπετε αλλά μην αγγίξετε. Γιατί τότε, ή θα ενωθείτε με το πλήθος ή αυτό θα σας καταπατήσει.Απέναντί σας δεν είναι οι φίλοι σας κουκουλοφόροι που παίζετε στις αλάνες, είναι η ΗΠΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ενός ολόκληρου λαού που αφυπνίζεται κάθε λεπτό που περνάει.
Λέτε ΩΡΕ να ξεκίνησε η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ κι εγώ είμαι ακόμα εδώ και γράφω;
Πάω, να προλάβω το πανηγύρι της Δημοκρατίας, μετά από χρόνια τη βλέπω, να πετιέται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου