IN... OTHER WORDS...

Του Brady Kiesling*

Στις 6 Δεκεμβρίου, ένας Έλληνας αστυνομικός παραβίασε τους σαφείς
διατυπωμένους κανόνες εμπλοκής της υπηρεσίας του και χρησιμοποίησε παρανόμως
το όπλο του. Ήταν τόσο άτυχος, ώστε να σκοτώσει ένα μικρό παιδί. Οι
καταστροφές που ακολούθησαν δεν είχαν όμως καμιά σχέση με την τύχη. Δεκάδες
Έλληνες δημοσιογράφοι έσπευσαν να βάψουν τα χέρια τους με το αίμα του Αλέξη.
Χωρίς να περιμένουν την αυτοψία, τα αποτελέσματα της βαλλιστικής εξέτασης ή
το πόρισμα των ανακριτικών αρχών, αποφάνθηκαν ότι η αστυνομία «δολοφόνησε εν
ψυχρώ το νεαρό». Προσέθεσαν δε ότι ο θάνατος του Αλέξη ακολουθεί τη λογική
παρόμοιων περιπτώσεων στο παρελθόν και ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η ελληνική
αστυνομία είναι εκτός ελέγχου. Η δέουσα αντίδραση της κοινωνίας
απεικονίστηκε από τον ταλαντούχο σκιτσογράφο της «Καθημερινής», Ηλία Μακρή,
ο οποίος στις 9 Δεκεμβρίου ζωγράφισε μια πένα να διαπερνά τρεις αστυνομικούς
με την επισήμανση «συγγνώμη, εξοστρακίστηκε».

Καθώς περπατούσα στη Φιλελλήνων και έβλεπα τους εμπόρους να μαζεύουν τις
σπασμένες βιτρίνες των καταστημάτων τους, μου ήλθε στο μυαλό η
«Kristallnacht», η «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι οι
βανδαλισμοί των καταστημάτων των Εβραίων από τους Ναζί, το 1938, ξεκίνησαν
από τη δολοφονία ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από έναν Εβραίο
θερμοκέφαλο. Το ιδεολόγημα της συλλογικής ενοχής, το οποίο έχει
εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από κάθε πολιτισμένο λαό, ζει και βασιλεύει
στον κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Γι'
αυτό πρέπει να τους λούσουμε με βενζίνη και φωτιά. Για να τους φέρουμε σε
απόσταση βολής, δεν πρέπει να διστάσουμε να σπάσουμε καταστήματα ή να
προβούμε σε εμπρησμούς.

Αναμφίβολα, οι Έλληνες δημοσιογράφοι θα προσβληθούν από την εν λόγω
σύγκριση. Άλλωστε, το πογκρόμ των τελευταίων ημερών δεν στράφηκε εναντίον
Εβραίων ή Αθίγγανων, αλλά εναντίον των τρισκατάρατων αστυνομικών. Για να μην
τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της
17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό
Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης
ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική
οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν
χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να
κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν.

Η Νύχτα των Κρυστάλλων, ήταν ένας εκτραχηλισμός που απλώς περίμενε την
κατάλληλη στιγμή για να ξεσπάσει. Το ίδιο συνέβη και στη σημερινή Αθήνα.
Όταν όσοι έχουν κύρος στην ελληνική κοινωνία - δάσκαλοι, πολιτικοί και
δημοσιογράφοι - καθιστούν σαφές στους νέους ότι η καταστροφική τους μανία
αποτελεί ένδειξη πολιτικής αρετής και δεν θα τύχει οιασδήποτε τιμωρίας, μία
μικρή μεν, ικανή δε, ομάδα εξ αυτών θα εκμεταλλευθεί την ελευθερία κινήσεων
που της παρέχεται. Για όσους δεν ζουν μόνιμα στην Ελλάδα, η άποψη ότι η
Ελληνική Αστυνομία αποτελείται από αυταρχικούς φονιάδες φαντάζει τουλάχιστον
βλακώδης. Έκπληκτοι οι τουρίστες παρακολουθούν τους Έλληνες οδηγούς να
παραβιάζουν κάθε κανόνα οδικής κυκλοφορίας και ασφάλειας και να παραμένουν
ατιμώρητοι. Σε άλλες χώρες, θεωρείται κοινός τόπος ότι ο σεβασμός στους
νόμους σώζει πολύ περισσότερες ζωές από όσες καταστρέφει. Στην Ελλάδα όμως,
τα ελληνικά σχολεία θρηνούν εκατοντάδες συμμαθητές του Αλέξη κάθε χρόνο,
λόγω της ανοχής της κοινωνίας στη δολοφονική συμπεριφορά των οδηγών, στη
διαφθορά των επιθεωρητών εργασίας και στην απόρριψη των τοξικών αποβλήτων
των εργοστασίων στα ποτάμια.

Ο ανεπαρκής εξοπλισμός και εκπαίδευση και το πεσμένο ηθικό της ελληνικής
αστυνομίας είναι συμπτώματα και όχι αιτίες της κατάρρευσης του κράτους
δικαίου. Κάθε μήνα, το ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίζει και έναν καινούργιο
κακογραμμένο νόμο για να κατευνάσει την οργή της κοινής γνώμης για κάποια
περίπτωση κατάχρησης εξουσίας. Οι Έλληνες, από την πλευρά τους, χειροκροτούν
την ψήφιση αυτών των νόμων, αλλά αντιτίθενται στην εφαρμογή τους. Το ίδιο
και οι πολιτικοί. Οι ανεφάρμοστοι νόμοι και οι εξευτελιστικοί μισθοί
εγγυώνται την άνθηση της διαφθοράς στην ελληνική αστυνομία. Η διαφθορά
οδηγεί μαθηματικά στην καταρράκωση του κύρους της. Η έλλειψη κύρους και
σεβασμού για τα σώματα ασφαλείας αποτελούν μία πολύ βολική λογική εξήγηση
για την ανομία σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας.

Πράγματι, υπάρχουν θερμόαιμοι στους κόλπους της αστυνομίας, οι οποίοι ενίοτε
υιοθετούν βίαιες συμπεριφορές απέναντι σε όσους μετανάστες πέφτουν στα χέρια
τους. Αλλά οι νταήδες αυτοί είναι ταυτόχρονα και δειλοί, ενώ η δημογραφική
ομάδα των ανυπεράσπιστων τους οποίους μπορούν να βασανίσουν ατιμώρητα είναι
μικρή και συρρικνώνεται συνεχώς. Οι αστυνομικοί που παραβιάζουν τον όρκο
τους διακινδυνεύουν την ίδια βραδυκίνητη και επιφυλακτική απονομή
δικαιοσύνης που περιμένει κάθε Έλληνα που παρανομεί.

Ο σεβασμός του κράτους δικαίου απαιτεί ο θάνατος του Αλέξη να τύχει
παραδειγματικής και ταχείας τιμωρίας. Οι δικαστές και οι ένορκοι, έχοντας
κατά νου όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, οφείλουν να ζυγίσουν από τη μία
πλευρά το δικαίωμα της αυτοάμυνας κάθε ανθρώπινου όντος -συμπεριλαμβανομένων
και των αστυνομικών- και από την άλλη την υποχρέωση των οργάνων της
πολιτείας να προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή ακόμη και με κίνδυνο της δικής
τους. Η ελληνική κοινωνία θα γίνει υγιέστερη μόνο αν τιμωρηθεί το ίδιο το
έγκλημα και όχι αυτό που τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται ως έγκλημα.

Κάθε Νύχτα των Κρυστάλλων αποτελεί πλήγμα για τον αυτοσεβασμό ενός έθνους.
Αφού διασκεδάσαμε ολόκληρο τον κόσμο με την ανικανότητα της ελληνικής
αστυνομίας να υπερασπίσει την Αθήνα ενάντια σε μερικές εκατοντάδες ταραξίες,
τώρα μερικοί υπεύθυνοι δημοσιογράφοι αλλάζουν γραμμή προκειμένου να
συντονιστούν με τον προβληματισμό της κοινής γνώμης. Ίσως τα γεγονότα της
περασμένης εβδομάδας να εντάσσονται σε μία ευρύτερη διαδικασία ωρίμασης. Οι
δημοσιογράφοι είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας. Ας τους
αφήσουμε να δικαιολογήσουν τις ναρκισσιστικές επαναστατικές τους ασκήσεις,
παίζοντας το ρόλο της νομιμοποιημένης εκδοχής της 17 Νοέμβρη, αντί να
υπερασπιστούν με σθένος, ως οφείλουν, το κράτος δικαίου σε μία στιγμή που το
κράτος αποτυγχάνει, όπως τώρα, να προστατεύσει τους πολίτες του.

* O κ. Brady Kiesling είναι πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ. Παραιτήθηκε σε ένδειξη
διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα
μας.

OBAMA BIN LADEN?

Φρονώ ότι ο Ομπάμα του παρελθόντος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας δικός μας άνθρωπος, χρηματοδοτούμενος από τη CIA και τον γελοίο που επικοινωνεί στον ύπνο του με τον θεό (αυτού του θεού δεν αξίζει το κεφαλαίο Θ, είναι μικρός πολύ και είναι του Μπους) και τώρα που μας τελειώνει και το Ιράκ, ήρθε ο φίλος του ο Οσάμα ο οποίος, νέγρος στην καταγωγή (όπως και η Ράις, η Κοντολίζα), με τους ατέλειωτους πόνους της φυλής του στο DNA του, που είπε ότι θα μοχθήσει για την ειρήνη και την ευημερία των λαών... Αμ πως! Ας δούμε λίγο τους καρπούς του μόχθου του, αυτού αλλά και των δικών μας ειρηνιστικών κυβερνήσεων:
μεσα σε λίγες ημέρες, πολλοί άμαχοι στη Γάζα έχασαν τη ζωή τους. Όλα τα παιδιά, με τον τρόμο του πολέμου και το φόβο του θανάτου, έχασαν την ψυχή τους. Εμείς, χάσαμε τα ψυχαγωγικά προγράμματα που μας προσφέρουν τα κανάλια αυτές τις ημέρες, βλέποντας reality show στις ειδήσεις. Ούτε το ντέρμπι δεν απολαύσαμε. Κι εκεί ισραηλινός δάκτυλος κι ακυρώθηκε το πέναλτι.
Τι να προσδοκεί κανείς από Αμερικανό πολιτικό; Τίποτε! Η γραμμή της εξωτερικής πολιτικής έχει χαραχθεί από τον εβραίο Χένρι Κίσσινγκερ εδώ και δεκαετίες και δεν αλλάζει σε τίποτε. Παραλλαγές στο ίδιο μοτίβο, όπως λέγεται στην ορολογία της τέχνης.

Συγγμώμη αλλά με τις εικόνες που βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση, η σκέψη μόνο ασυνάρτητη μπορεί να είναι. Ατέλειωτοι προβληματισμοί και δυστοκία στην εκφορά τους. Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να σταματήσει η σφαγή.
ΟΧΙ! Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να τιμωρηθούν αυτοί που πραγματοποιούν τη σφαγή!

HAPPY BOMBING YEAR 2009!

Να ευχαριστήσουμε το Ηρωικό ισραήλ (δεν του αρμόζει κεφαλαίο Ι) που προνόησε και γέμισε τα τελευταία μας βράδια με βεγγαλικά, χιλιάδες βεγγαλικά. Τύφλα να έχει ο δήμος Νέας Υόρκης και το σόου πυροτεχνημάτων την Πρωτοχρονιά! Τι κι αν αυτά τα "βεγγαλικά" σκοτώνουν παιδάκια; Δικά μας είναι; Μελαχρινά προς το μαύρο είναι, βρώμικα, μουσουλμάνοι, φορείς μολύνσεων. Είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά ότι οι πιο πολλοί ιοί νεκρώνονται με τη θερμότητα. Γι αυτό τα καίνε οι ισραηλινοί, μην τυχόν και γίνουν οι παθήσεις τους πανδημία! Και είναι κάτι επικίνδυνες ασθένειες αυτές, μην σας το περιγράψω, θα φρύξετε... η λοιμώδης κι ανίατη, προς το παρόν, ασθένεια της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης ενός ολόκληρου λαού, η ραγδαίως μεταδοτική ασθένεια της δικαιοσύνης κι άλλες μικρότερες αλλά εξίσου επιβλαβείς. Με τις ευλογίες λοιπόν του ελέω Θεού Πλανητάρχη και Αρχιερέα του θεού που επικοινωνεί μαζί του κάθε βράδυ, ο περιούσιος λαός καίει και σκοτώνει τα σάπια κύτταρα της ανθρωπότητας πριν προκαλέσουν ολικό καρκίνο.
Σας μπέρδεψα; Ανακεφαλαιώνοντας, οι εβραίοι με τις ευλογίες των Αμερικάνων, σφάζουν ξανά τους Παλαιστίνιους!
Πέρασαν δέκα μέρες ήδη και, δόξα τω Θεώ, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας αλλά και των άλλων κρατών, πήραν άμεσες πρωτοβουλίες... Έντονα διαβήματα κλπ.
Αντί να εφαρμόσουν αμέσως εμπάργκο στο ισραήλ σε όλα τα μέτωπα, ενέργεια, τρόφιμα, νερό, φάρμακα (όπλα έχουν αλλά ο χάλυβας δεν είναι εύπεπτος), εμπόριο.
Αναρωτιέμαι, τώρα μου προέκυψε, γιατί δεχόμαστε το ισραήλ στο ευρωμπάσκετ, τη γιουροβίζιον και γενικά διοργανώσεις που αφορούν στις ευρωπαϊκές χώρες; Το ισραήλ είναι στη μέση της Μέσης Ανατολής, καμιά σχέση με εμάς. Ποιός θα απαντήσει;
Τέλος πάντων, απ' ότι φαίνεται, τα παιδιά στη Γάζα θα συνεχίσουν να πεθαίνουν. Αλλά να γίνει βίωμα στους εβραίους ότι η βία φέρνει περισσότερη βία και η γενιά των βομβαρδισμένων παιδιών που θα επιβιώσουν από τη σφαγή, δέκα χρόνια αργότερα θα είναι η νέα χαμάς, με πιο σκληρή γραμμή και πιο εκδικητική.
Σαλόμ Εχούντ, ξεχνάτε το βιβλικό ρητό σας: Οφθαλμόν αντί οφθαλμού κι οδόντα αντί οδόντος...