Φρονώ ότι ο Ομπάμα του παρελθόντος δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας δικός μας άνθρωπος, χρηματοδοτούμενος από τη CIA και τον γελοίο που επικοινωνεί στον ύπνο του με τον θεό (αυτού του θεού δεν αξίζει το κεφαλαίο Θ, είναι μικρός πολύ και είναι του Μπους) και τώρα που μας τελειώνει και το Ιράκ, ήρθε ο φίλος του ο Οσάμα ο οποίος, νέγρος στην καταγωγή (όπως και η Ράις, η Κοντολίζα), με τους ατέλειωτους πόνους της φυλής του στο DNA του, που είπε ότι θα μοχθήσει για την ειρήνη και την ευημερία των λαών... Αμ πως! Ας δούμε λίγο τους καρπούς του μόχθου του, αυτού αλλά και των δικών μας ειρηνιστικών κυβερνήσεων:
μεσα σε λίγες ημέρες, πολλοί άμαχοι στη Γάζα έχασαν τη ζωή τους. Όλα τα παιδιά, με τον τρόμο του πολέμου και το φόβο του θανάτου, έχασαν την ψυχή τους. Εμείς, χάσαμε τα ψυχαγωγικά προγράμματα που μας προσφέρουν τα κανάλια αυτές τις ημέρες, βλέποντας reality show στις ειδήσεις. Ούτε το ντέρμπι δεν απολαύσαμε. Κι εκεί ισραηλινός δάκτυλος κι ακυρώθηκε το πέναλτι.
Τι να προσδοκεί κανείς από Αμερικανό πολιτικό; Τίποτε! Η γραμμή της εξωτερικής πολιτικής έχει χαραχθεί από τον εβραίο Χένρι Κίσσινγκερ εδώ και δεκαετίες και δεν αλλάζει σε τίποτε. Παραλλαγές στο ίδιο μοτίβο, όπως λέγεται στην ορολογία της τέχνης.
Συγγμώμη αλλά με τις εικόνες που βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση, η σκέψη μόνο ασυνάρτητη μπορεί να είναι. Ατέλειωτοι προβληματισμοί και δυστοκία στην εκφορά τους. Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να σταματήσει η σφαγή.
ΟΧΙ! Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να τιμωρηθούν αυτοί που πραγματοποιούν τη σφαγή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου